زندگی ماشینی و تاثیرات زیان بار آن بر محیط زیست
_ قطعا اکثریت افراد با این نظر موافقند که این روزها ، زندگی ماشینی همون قدر که برامون مفید بوده ، ضررها و آسیب های هنگفتی هم برامون داشته .
_ مؤیّد این حرف ، معضلات و آسیب های فراوونی که ، تو همه زمینه ها دامنگیرمون شده . مثلا تیراژ بسیار بالای تولید محصولات غذایی ، شوینده ، محصولات و لوازم خانگی و هزاران نوع دیگه از احتیاجات بشر ، که در حجم بسیار بالایی تولید میشه ، مستلزم صرف انرژی بسیار زیادی که ، نهایتا ، بار همه این مشکلات بر دوش محیط زیست .
_ به عنوان مثال اگه بخوایم یه محصول کاملا بی ارزش مثل پفک رو ، که از نظر ارزش غذایی در حد بسیار پایینی قرار داره و جز ضرر چیزی برامون نداره تولید کنیم ، بایستی هزاران هکتار زمین رو ، به اصطلاح غنی سازی و کنترل اصولی کنیم ، این یعنی ، استفاده از صدها بلکه هزاران تن کود و مواد تقویتی و شیمیایی در انواع مختلف ، که هر کدوم از اونها به نوبه خودشون ، تاثیرات بسیار مخربی بر محیط زیست میذارن ، تاثیراتی که در بسیاری از موارد قابل جبران نیست و زخم عمیق و مُزمنش رو ، میشه در اکثر مکانها ، بر پیکر محیط زیست مشاهده کرد .
_یادمه چند وقت پیش که با یه گروه چند نفری رفته بودیم به دل طبیعت ، گوشه گوشه طبیعت می شد نشونه های ناجوانمردی و زخمهای عمدی رو ، که ما انسانها به پیکره محیط زیستمون وارد کردیم ، مشاهده کرد . زخمهایی که برای ایجاد اونها اصلا لزومی به مراجعه مستقیم نیست ، مثلا ماها میتونیم تو خونمون خیلی راحت لم بدیم وفقط با فشردن یه دکمه و زیاد کردن درجه کولر ، به سهم خودمون آسیب جدی به محیط زیست وارد کنیم .یا با استفاده بیشتر از مواد شوینده ، میشه چنان زخمهای اساسی بر پیکره نحیف محیط زیستمون وارد کرد که قابل تصور هم نیست .
_ بحث اینجاست که ماها گاهی اوقات ، با کارهای به ظاهر کوچیکمون ، چنان آسیبهای بزرگی به محیط زیست وارد می کنیم که از حد تصور خارج .
_ به شخصه فکر می کنم بحث تو این زمینه خیلی گستردست و تو زمان محدود نمی شه به این مسئله مهم پرداخت ، اما هممون اینرو باید بدونیم ، حداقل اگه کاری برای حفظ محیط زیست انجام نمی دیم ، نباید زخم بزنیم و نمک رو زخم بپاشیم .
